miercuri, 17 octombrie 2012

sonata neterminata pentru un vers pe care il voi scrie poate odata (III)


chiar daca mai scriu eu nu exist
sunt doar prelungirea unui vis deplasat si putin sexist
nascut sau poate facut-prefacut
lamurit si-inghesuit intr-o farama de cuvant

versul cel mai frumos inca nu l-am primit sa-l transcriu
asteptarea-i un dat, rasuflu ca sa par viu
cuvintele s-au rasculat si-n bejenie-au plecat
lasandu-ma intr-un desert arid si plat…

 

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu